Rafting in Jasper

Vroeg op, want we moesten nog een uur rijden naar Jasper, waar we opgepikt werden voor het raften! Aan de weg naar Jasper wordt nog gewerkt, dus we moesten een aantal keren even stil staan. We hebben onderweg nog een verdwaalde mountain sheep gezien, die waarschijnlijk zijn kudde kwijt was. Rond kwart voor 9 kwamen we aan in Jasper, wat we alle drie trouwens echt een leuk stadje vinden! Veel leuke winkeltjes en restaurantjes, een treinbaan waar de treinen af en aan rijden en een supermooi uitzicht op de bergen. Echt een aanrader!
We mochten met een oude schoolbus mee en pikten onderweg nog een paar mensen op. Uiteindelijk waren we met z’n 24 personen. We werden tijdens het rijden voorgesteld aan onze begeleiders, Jeff, Jerek, Anthony en Kayleigh. En Jordan die de bus reed. Het waren allemaal nog wel jonge mensen met veel haar en/of baarden. De baard van Jordan was zelfs voor een stuk afgeknipt en was in een vlecht boven de deur getaped, for good luck.. We moesten ook nog een formulier doorlezen en tekenen op verschillende plekken. Daar stond ongeveer in dat als je gewond raakte of dood ging, zij niet verantwoordelijk waren. Lekker dan.. Maar dit teken je eigenlijk altijd als je gaat raften, en ik ben nog nooit dood gegaan. Dus we hebben het maar getekend.
Na veertig minuten rijden waren we bij onze drop-off spot. We werden in groepjes van 6 verdeeld en bij een begeleider ingedeeld. Wij zaten bij Jerek, een jonge gozer die uit Toronto kwam. In de zomer kwam hij naar Jasper. Hij had nog nooit iemand dood laten gaan, daarom vroegen ze hem telkens terug zei hij. Dat vonden wij een goed teken! Wij zaten met z’n drieën in een raft met een leuk Deens stel uit Kopenhagen (die heel goed Engels spraken) en een stille man uit Winnipeg.
Het raften was heel gaaf! We kregen verschillende commando’s: peddle forward, back peddle, lean in, get down, lean left, lean right en high five. Behalve high five hebben we alleen de eerste twee commando’s gebruikt. Tijdens de rustige stukjes waren we lekker aan het kletsen over Nederland, Denemarken en Canada. Wat je echt moet eten in die landen bijvoorbeeld. Wij kwamen niet verder dan stroopwafels, maar van Jerek hebben we een heleboel (vreemde) suggesties gehad! Bacon strips met maple sirop. Een of andere gerecht met patat, stukjes kaas er over heen en veel jus daarover. En dat we elk (groot hert) moesten proberen! Dat was het beste vlees volgens hem. De ogen van Jos en Wim begonnen meteen te glimmen. Het schijnt ook dat je beer kan eten, maar daar wagen we ons niet aan. Het weer was niet zo best, koud en winderig. Maar onze wetsuits hielden ons redelijk warm. We zijn gelukkig veilig aangekomen bij het eindpunt, als dat ons namelijk niet gelukt was waren we van een enorme waterval naar beneden gevallen..
Nadat we allemaal weer aangekleed waren werden we terug gebracht naar Jasper. In onze bus zat nog een Nederlandse vrouw, die uit Den Haag bleek te komen. Zij was op reis in haar eentje en had al meerder wereldreizen gemaakt. We spraken met haar af om de foto’s van het raften samen te kopen, we kregen toch een usb-stick. In Jasper hebben we nog een poos gezellig staan kletsen bij het Informatie Centrum. Daarna zijn we lekker door het stadje gaan lopen, een paar dingetjes gekocht en eindigden bij het restaurant Papa George. (Jesse en Matthijs, we hebben nog een foto van de biertjes, ik ben benieuwd of jullie deze al op hebben!) De mannen wilden de elk wel proberen. Het was heel lekker! Een soort biefstuk, maar zo zacht en mals als eend. Ik ging voor de fish and chips.
Daarna zijn we weer terug gegaan naar een nieuwe campground, Wapiti. Eentje mét douche! Toen ik naar het douchegebouw liep, stond er een hele kudde elk te grazen! Gaaf gezicht.