A rainy day in Alaska..

We werden wakker van het getik op het dak van de camper. Ja hoor, het beloofde weer een dag vol regen te worden. Dikke mist zorgde ervoor dat we niet ver kon kijken en de weersvoorspelling was dat dit de hele dag zou duren. Ons plan was om naar de Salmon Glacier te gaan, schijnt een mooi route te zijn naar een enorme gletsjer. Alleen de weg er naar toe was niet zo best, en door de dikke mist durfden we het niet aan. Trouwens, we hadden wel genoeg gereden in de afgelopen dagen.
Op naar Fish Creek dan maar! We waren er iets voor 11 uur, niet echt berentijd. Op het huisje hebben ze een papier hangen waar ze op bijhouden wanneer er een beer is langs geweest en wat voor beer het was. Onze bruine (grizzly) van gisteravond stond er ook op. Daarna schijnen er nog twee baby beertjes in een boom te hebben gezeten en is er nog een zwarte beer langs geweest. Toch meer avonddieren geloof ik.
Die ochtend was er nog geen beer langs gekomen en rond 12 uur besloten we toch maar terug te gaan naar de campground en aan het eind van de middag terug te komen. Alaska kan je trouwens zo in rijden, geen probleem. Maar als je weer terug Canada in wil wordt je wel gecontroleerd. Paspoorten laten zien, soms autopapieren en er wordt gevraagd hoe lang je blijft, of je alcohol of wapens hebt en of je iets gekocht hebt in Alaska.
Op de campground hebben we nog even een spelletje gedaan, geappt en alvast warm gegeten. Rond 4 uur besloten we weer terug te rijden. Aangekomen bij Fish Creek herkenden we een aantal mensen die er de dag ervoor ook al waren en zelfs een paar die er sinds ’s ochtends al stonden. Volgens het papiertje bij het huisje was er om twee uur een zwarte beer geweest, maar de toeristen hadden hem niet gezien. Alleen de rangers, maar of we die nou geloven..
Toen volgden er weer uren van wachten. Jos en Wim liepen een beetje heen in weer in de regen over het platform, en ik maakte een praatje met een aantal Nederlanders en man uit de VS. De Nederlanders waren op weg met een auto. Ze reden bijna dezelfde route, maar dan andersom! Ze begonnen dus in Vancouver, hadden Vancouver Island al gehad en gingen nu via Jasper en Banff terug naar Calgary. De man uit de VS was al met pensioen en kon prachtige verhalen vertellen. Dit zorgde ervoor dat de tijd een stuk sneller ging. Want ja hoor, daar was hij weer! Waarschijnlijk dezelfde beer, rond dezelfde tijd! Hij liep weer een stukje het beekje in, probeerde een zalm te vangen en liep verder. Later had hij er wel een en verdween weer in dezelfde bosjes (nu had ik hem wel gezien!) Na een paar minuten kwam hij weer uit de bosjes, nog hongerig en ging weer op jacht. Dat klinkt heel cool, maar het ziet er een beetje onhandig uit. Een hoop gespetter, maar geen vis. Ik vroeg nog aan de man van de verhalen of de beren ook dode vissen pakken. Er dreven namelijk een paar zalmen die (waarschijnlijk) een natuurlijke dood waren gestorven, dit was namelijk hun eindpunt. ‘No, they don’t’ was het antwoord, terwijl de beer verder liep. Een paar seconde daarna gaf hij duidelijk de jacht op, pakte een dode vis en ging die heerlijk op zitten eten op een eilandje, met z’n berenbillen naar ons toe. Toen stond die man ook wel even met z’n mond vol tanden! Na twee vissen had hij eindelijk genoeg gegeten en wij gefotografeerd. Terug dan maar weer, en lekker ons bed in!